Voor een nieuwe baan moet mijn verleden gecheckt worden. Zowel de Nederlandse als de Engelse overheid moeten mijn verleden goedkeuren. Het zijn van die dingen waar je je eigenlijk helemaal niet druk om hoeft te maken, maar dat toch doet. Zoals bijvoorbeeld door de douane lopen of bevraagd worden over iets terwijl je onschuldig bent.
De Nederlandse overheid doet dat volgens een Verklaring Omtrent Gedrag (VOG). Deze vog vraag je met een klik op de knop via DigiD aan. Verder hoef je niets in te vullen of aan te leveren. Vervolgens krijg je je VOG binnen drie werkdagen netjes opgestuurd.
De Engelse overheid doet dat net even anders. Een zelfstandige divisie van de overheid voert de check uit. Voor vragen kun je ook alleen bij hen terecht. Bij die divisie vul je zelf een ellenlang formulier met vragen in. Vragen waar je zelf vaak het antwoord niet eens op weet.
Wat waren al je adressen van de afgelopen 10 jaar?
Wat zijn de naam, adres en telefoonnummer van al je werkgevers?
Wat is de naam en achternaam van je allereerste huisdier? Nee grapje.
Daarna stuur je dat formulier op naar een of ander e-mailadres. Je krijgt geen e-mailtje terug, alleen een vage garantie op hun website waarin wordt vermeld dat je binnen 30 dagen iets hoort. Oh ja, en het kost twee keer zo veel.
Nadat ik hem heb opgestuurd, ga ik met mijn moeder shoppen.
‘Mam, we kunnen gaan’, zeg ik.
‘Zo, dat duurde lang. Ik dacht dat je alleen even wat moest terugmailen?’ zegt ze.
‘Ja, dat dacht ik ook…’, antwoord ik.
De volgende dag belandt de VOG op de mat. De Engelse check krijg ik ongeveer drie weken later. Maar als ik die open maak begrijp ik toch ook de charme van het gezeik.
Ik houd een officieus document met allerlei silveren stempels en gewichtig taalgebruik vast.
‘Mam, moet je kijken! There is absolutely no trace of the applicant having any form of criminal record!’ zeg ik lachend.
Het maakt indruk, maar de inspanning van de MI6 is eigenlijk vrij matig.
Geef mij maar Nederland….
Animatie: Marjan Krijgsheld
columnsiwan.com 
Plaats een reactie