Handen uit je zakken

Inmiddels heb ik een bijbaantje bij Cafe 42 degrees in London Olympic Park. We verkopen paninis (panini, maar daar kom ik zo op), snacks en allerlei sportdrankjes. Sommige net iets minder smerig dan anderen. 

Het baantje zelf is wel oké. Niet superdruk en je mag in je vrije tijd gratis gebruikmaken van allerlei sportfaciliteiten. Het olympisch bad van 2012 of de afgesloten mountainbike paden bijvoorbeeld. Het enige wat mij dodelijk vermoeid, is dat ik niet met mijn handen in mijn zakken mag staan tijdens rustige periodes.

‘Hands out of your pockets!’ snauwt de supervisor dan.

Daarna verzint ze een of ander dom klusje zodat ik maar wat te doen heb. 

Vroeger op het voetbalveld kampte ik met hetzelfde probleem. Dan renden mijn teamgenootjes als kippen zonder kop achter de bal aan, en stond ik er met mijn handen in mijn zakken naar te kijken. Tijdens de rust kreeg ik altijd op mijn kop van de coach:

‘Iwan!!! handen uit je zakken en rennen!!! Alleen door hard te werken kunnen we winnen!!!’

Toen al was ik het daar niet mee eens. Volgens mij hadden we een veel grotere kans om te winnen als de andere spelers wat vaker op hun plek bleven staan. Als we dan ook nog een beetje overspeelden en iets wat ook maar leek op een plan volgden, waren we al snel onoverwinnelijk. 

Niet dat ik dit durfde te zeggen, en ook nu vul ik braaf de reserve voorraadkast aan. 

Al heb ik laatst wel mijn supervisor overtuigd dat ‘paninis’ niet de correcte spelling is van ‘panini’. In het Italiaans is panini namelijk al meervoud voor één panino. De (s) is dus overbodig. Ze leek best wel onder de indruk en beval me, geheel in stijl, om onmiddellijk alle (s)-en achter panini uit te vegen.

Misschien dat ik binnenkort de moed bijeenraap om mijn theorieën rondom werk aan haar te vertellen. Maar ik ben bang dat ik daarvoor beter terug naar de universiteit kan gaan.

Concept en animatie: Marjan Krijgsheld